Bivša Jugoslavija je poznata po jedintvenom i karakterističnom humoru koji je prenet i u knematografiju. Domaći filmovi već dugi niz godina uveseljavaju mnoge generacije i dalje su vrlo poularni bez obzira na starost. Poznati citati, legendarni glumci i nezaboravne scene i dalje se bezbroj puta ponavljaju, imitiraju i kroz smeh rekreiraju.
Revija domaćeg filma održaće se u bioskopu Kulturnog centra 05. i 06. marta 2020. godine, a građani će biti u prilici da pogledaju neke od kultnih domaćih filmova.
Ulaznice po ceni od 200 din biiće u prodaji na biletarnici Kulturnog centra od 02. marta (ponedeljak) u periodu od 13.00h do 20.00h.
5. mart 2020. godine
’’Nacionalna klasa’’ – 16.00h
’’Kada budem mrtav i beo’’ – 18.00h
’’Specijalno vaspitanje’’ – 20.00h
6. mart 2020. godine
’’Ko to tamo peva’’ – 18.00h
’’Maratonci trče počasni krug’’ – 20.00h
’’Nacionalna klasa’’ (1979) – “Nacionalna klasa” scenariste i režisera Markovića govori o strastvenom vozaču relija Flojdu (Dragan Nikolić), koji grčevito pokušava da se iz “nacionalne klase” odnosno takmičenja u fići, prebaci u takmičenje višeg ranga i boljih automobila.
’’Kada budem mrtav i beo’’ (1967) – Janko Bugarski, zvani Džimi Barka, mora da napusti zajedno sa svojom devojkom Lilicom privremeno zaposlenje kao sezonski radnik. Bez posla, kreće sa Lilicom u neizvesnost. Majka, siromašna pralja, ne može da mu pomogne, a u fabrikama i preduzećima nema mesta. Da bi došao do para, Džimi potkrada radnike na jednom gradilištu i bežeći od gonilaca, izgubi Lilicu.Tada započinje odiseja Džimija Barke.
’’Specijalno vaspitanje’’ (1977) – Socijalno-psihološka drama. Pera Antić Trta (S. Štimac) izvrgnut je velikoj sramoti: nezakonito je dijete, ne zna se ko mu je otac, a majka pijanica je u zatvoru. Pera je od malena prepušten ulici, a nakon nekoliko sitnih krađa lokalni sud mu odredi nekoliko godina u beogradskom popravilištu. U Beograd ga odvede milicajac Cane (Lj. Samardžić), jedan od rijetkih koji se zauzima za njega i koji je svjestan njegovih patnji. U domu će se sprijateljiti sa šutljivim osobenjakom Ljupčetom (A. Berček) kojega već “posebno motri” odgojitelj Munižaba (B. Fehmiu).
Film je osvojio nagradu za najbolji debitantski film na festivalu u Mannheimu 1977.
’’Ko to tamo peva’’ (1980) – Film ima jednostavnu priču o komičnim nezgodama putnika u jednom autobusu koji vozi prema Beogradu, ali se iza nje skriva alegorija o raspadu Jugoslavije i pojave 2. svetskog rata. “Ko to tamo peva” je s vremenom stekao kultnu reputaciju te se danas smatra jednim od najboljih srpskih filmova svih vremena.
’’Maratonci trče počasni krug’’ (1982) – “Samo je smrt siguran posao”, čuje se u jednoj od najboljih komedija srpske kinematografije, crnohumornom filmu “Maratonci trče počasni krug” reditelja Slobodana Šijana). Nastao prema tekstu dramatičara Dušana Kovačevića, film je urnebesna kombinacija burleske o pet generacija grobarske porodice Topalović i kriminalističke potke o najmlađem članu porodice koji od naivnog zanesenjaka postaje hladnokrvni ubica.
