Damir Šehović od danas je na čelu Socijaldemokrata (SD). Na drugom Kongresu njega je podržalo 437 delegata, odnosno 98, 9 odsto.
Šehović, koji je bio jedini kandidat, na tom mjestu će zamijeniti dosadašnjeg lidera Ivana Brajovića.
“Crna Gora treba da se okupi, ali ne u nacionalne torove, nego oko vrijednosti koje jačanju a ne slabe njen identitet”, kazao je Šehović.
“Reći da Podgorička skupština nije važna znači ignorisati kolektivnu istorijsku traumu države”, istakao je, između ostalog, u svom govoru Šehović.
“Nova, mlađa generacija političara koja od danas preuzima rukovođenje partijom, svjesna je da je Crnoj Gori potreban novi konsenzus i kompromis, te okupljanje, ali ne u nacionalne torove nego oko građanskih i evropskih vrijednosti”, poručio je Šehović.
On je rekao da Crnoj Gori treba novi vid vođstva, koji će se bazirati na ideji “Jaka država, a ne nacija”, da su nužne promjene koje vode u prosperitet, a ne haos, kao i da je potrebna demontaža sistema vladanja, ali ne i države i njenih temeljnih vrijednosti.
Na Kongresu je izabran i novi Glavni odbor sa oko 50% novih lica, a čestitke su upućene od kolega iz Crne Gore i regiona, ali i Evropskog parlamenta, saopštili su iz SD-a.
“Moramo da slušamo jedni druge i da shvatimo da je dobar dio nerazumijevanja među nama proizvod iskrivljenih svjetonazora i davno prevaziđenih retrogradnih politika, a Crna Gora nijesu političari, već ljudi. Razgovarajte o politici sa podržavaocem druge političke opcije, koga smatrate prilično ekstremnim zagovornikom nacionalističke ideje. A onda ga pitajte za prijatelja ili poznanika koji je druge nacije, ili vjere. Odgovoriće vam – „Dobro, on je nešto drugo“. Ne, nije ništa drugo, već nas loša politika uvlači u još gore, lažne matrice, a sopstvene oči i iskustvo nam, nasuprot tome, govore istinito”, rekao je Šehović i dodao:
“To nipošto ne znači zatvarati oči pred istorijskim tragedijama i nepravdama koje su salijetale Crnu Goru. Reći da Podgorička skupština nije važna, znači ignorisati kolektivnu istorijsku traumu države koju pledirate da vodite. Ali voditi politiku koja je naučila da prihvati prošlost, te da živi sa njom, je već sasvim druga stvar.”
